تاریخچه والنتاین               

هر سال در ماه فوریه و در سرتاسر اروپا و آمریکا، عشاق و دلدادگان به مناسبت روز خاصی موسوم به روز سنت والنتاین، شیرینی، گل و هدایای فراوانی نثار یکدیگر می کنند. آیا مـی دانید که این قدیس کیست و چرا مردم این روز را گرامی داشته و آن را جشن می گیرند.                                      

والنتاین در لغت به معنای معشوق و محبوب است. این جشن به تازگی درمیان جوانان ایرانی هم رواج پیدا کرده است. حتی پدر و مادران هم در این روز بهانه ای یافته اند تا عشقشان را به یکدیگر ابراز کنند. 14 فوریه (‌25 بهمن ماه )‌روز خوبی است تا نگذاریم عشقمان کمرنگ شود و فرصتی است برای زنده کردن عشق های قدیمی که شاید گرد و غبار زمان آن را به فراموشی سپرده است. بیایید همگی در این روز زیبا با دادن هدیه به کسانی که واقعا دوستشان داریم زندگی مان را سراسر مهر و عشق سازیم.

  تاریخچه روز والنتاین - و الهه قدیس این روز خاص - در پرده ای از ابهام فرو رفته است. تنها همین قدر می دانیم که ماه فوریه از گذشته های دور، ماه مهرورزی و تحقق عشق بوده است. همچنین می دانیم که روز سنت والنتاین بقایایی مشترک از آیین رایج در میان مسیحیان و رومیان باستان است.

  به راستی سنت والنتاین چه کسی بود و چه اتفاقاتی برایش افتاده که روز خاصی را در تاریخ به خود اختصاص داده است؟ امروزه کلیسای کاتولیک از سه قدیس یاد می کند که همگی والنتاین نام دارند و هر سه نفر آنها شهید عشق و محبت هستند.

یکی از افسانه ها حاکی از آن است که...                

 والنتاین که در قرن سوم میلادی و در روم باستان زندگی می کرده است، هنگامی که امپراتور کلادیوس دوم به این نتیجه می رسد که سربازان مجرد در مقایسه با سربازان متاهل باکفایت تر و قدرتمندتر هستند، ازدواج مردان جوان را غیرقانونی اعلام می کند تا بدین ترتیب بر تعداد سربازانش افزوده شود. والنتاین، که این حکم را بسیار ناعادلانه می داند از فرمان کلادیوس سرپیچی می کند و مردان و زنان جوان را در خفا به عقد یکدیگر درمی آورد. هنگامـی کـه کلادیـوس از ایـن عـمل والنتاین آگاه می شود، وی را به مرگ محکوم می کند. عده ای دیگر می گویند که علت کشته شدن والنتاین تلاش وی برای فراری دادن آن عده از مسیحیانی بود که در زندان های روم اسیر بودند و به شدت مورد آزار و اذیت و شکنجه قرار می گرفتند.

بر اساس یکی دیگر از افسانه ها، والنتاین خودش اولین "هدیه والنتاین" را برای معشوقش می فرستد. می گویند هنگامی که والنتاین در بند بوده، دلداده  دختر جوانی می شود که بنا به روایتی دختر زندانبان آن زندان بوده است. پیش از مرگش، نامه ای برای آن دختر نوشته و در پایان چنین امضا می کند "والنتاین تو" و این عبارتی است که امروزه نیز در پایان برخی نامه ها به چشم می خورد.  همان طور که گفته شد اگر چه حقیقت وجودی والنتاین همچنان در پرده ای از ابهام فرو رفته است، در تمامی افسانه ها شاهد هستیم که والنتاین پیکره و در حقیقت نمادی از همدلی، دلسوزی و از همه مهمتر عشق است.  نابراین تعجبی ندارد که تا سده میانه (یعنـی همـان قـرون وسطی) والنتاین یکی از محبوبترین و معروف ترین قدیس ها در انگلستان و فرانسه بود                                                             

 در حالی که عده ای اعتقاد دارند که روز والنتاین را به مناسبت سالگرد مرگ والنتاین جشن میگیرند - که احتمالا حدود سال 270 بعد از میلاد اتفاق افتاده است - عده ای دیگر ادعا می کـنند کلیسای مسیحیت از آن رو روز والنتاین را جشن می گیرند که به فستیوال شرک آمیز و کافرانه ی لوپرکالیا جنبه تقدس و دینی ببخشند. در روم باستان، فصل بهار رسمـا در مـاه فوریه آغاز می شد و اعتقاد داشتند که فوریه ماه تصفیه و پاک شدن از پلیدی ها است. آنها خانه هایشان را کاملا تمیز می کردند. آن گاه نوعی گندم را به نمک می آمیختند و آن را در همه جای خانه ها می پاشیدند. فستیوال لوپرکالیا که روز 15 فوریه آغاز می شد به فائونوس، الهه زراعت در روم باستان و نیز به رمولوس و رموس - بنیانگذاران روم - اختصاص داشت. برای شروع فستیوال، اعضای لوپرسی که تعدادی از کشیشان رومی بودند، در دهانه یک غار مقدس گرد هم می آمدند. بنیانگذاران روم اعتقاد داشتند که آنها در این غار توسط یگ گرگ ماده حمایت می شوند. آنگاه کشیشان رومی یک بز را به نیت حاصلخیزی و یک سگ را به نیت تزکیه قربانی می کردند. آنگاه پشم بز را می چیدند، آنها را به خون خودش آغشته می کردند، به خیابانها می رفتند و پس از مالیدن پشم آغشته به خون بز به صورت زنان به مزارع گندم رفته و آنجا را نیز غرق به خون می کردند. البته زنان از این عمل بسیار هراسان می شدند، با این همه اعتقاد داشتند که سال آینده برایشان سالی پرثمر و نیکو خواهد شد.  

قدر لحظه های با هم بودن را بدانیم، چون ممکنه زود دیر بشه.

تقدیم به همه ی شما.